Αυτός ο Μάρτιος ήταν αναμφίβολα ένας άκρως συναυλιακός μήνας. Το πρόγραμμα μέχρι τώρα είχε Dodheimsgard, Combichrist, Uriah Heep, Eluveitie, τις τριπλές συναυλίες των Manowar και Paradise Lost, τα δύο φεστιβάλ Up The Hammers και Battle Of The Bands, Jeff Loomis, Meshuggah. Ανάμεσα σ’ αυτά είχαμε και τα δύο lives των Death Angel, οι οποίοι τίμησαν για πρώτη φορά την Ελλάδα, με εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Πριν αρχίσω όμως το παραλήρημα για τη συναυλία, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Mtv και το Headbangers Ball που μου έδωσαν την ευκαιρία να δω τους Death Angel από κοντά!
Την Κυριακή, 20 Μαρτίου, λοιπόν, βρέθηκα στο 7 Sins για μία βραδιά γεμάτη thrash metal. Οι πόρτες ήταν να ανοίξουν στις 7:30, όμως έξω από το 7 Sins είχε μαζευτεί ένα μεγάλο τσούρμο μαυροντυμένων μεταλλάδων από νωρίς. Οι Death Angel, όπως αποδείχτηκε αργότερα, έχουν ένα φανατικό κοινό στην Ελλάδα, το οποίο περίμενε πως και πως αυτή τη συναυλία. Με το που άνοιξαν οι πόρτες, ο κόσμος άρχισε να μπαίνει μέσα και να βολεύεται είτε στους καναπέδες, είτε στο μπαρ, και βέβαια στο κάγκελο της σκηνής!
Τη συναυλία άνοιξαν οι Ελβετοί Roots Of Death. Πρόκειται για μία μπάντα που κινείται στο χώρο του thrash/death metal. Τους συγκεκριμένους δεν τους είχα ξανακούσει, και είμαι σίγουρη ότι η πλειοψηφία των παρευρισκομένων ήταν στην ίδια θέση με μένα. Οι Roots Of Death όμως, αν και είχαν χλιαρό κοινό, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και φαινόταν ότι γούσταραν πολύ αυτό που έκαναν. Αυτό που πραγματικά με εξέπληξε ήταν ο ήχος, ο οποίος ήταν πολύ καλός για έναρξη συναυλίας. Με το που τελείωσαν το set τους, εισέπραξαν ένα ζεστό χειροκρότημα, και παρέδωσαν τη σκυτάλη στο δεύτερο συγκρότημα της βραδιάς.
Σειρά λοιπόν έχουν οι Adimiron, που όμως και αυτοί ήταν σχετικά άγνωστοι στο ελληνικό κοινό. Ιταλικής προέλευσης συγκρότημα με πολύ ενδιαφέρουσα μουσική. Εδώ έχουμε τη thrash βάση, εμπλουτισμένη με death, progressive αλλά και πιο ατμοσφαιρικά στοιχεία. Δυστυχώς ο ήχος τους δεν ήταν το ίδιο καλός με αυτόν των Roots Of Death, όμως η μεγαλύτερη προσέλευση του κόσμου, όσο περνούσε η ώρα, τους βοήθησε. Ενθουσιώδεις όσο έπρεπε πάνω στη σκηνή, κατάφεραν και ζέσταναν τον κόσμο για την επόμενη μπάντα, που δεν ήταν άλλη από τους Suicidal Angels.
Ένα μικρό διάλειμμα για sound check, και το κοινό μαζεύεται γύρω από τη σκηνή για να δει τους Έλληνες thrashers. Την ώρα που βγήκε το συγκρότημα, το 7 Sins ήταν σχεδόν γεμάτο και η ατμόσφαιρα ήταν ακριβώς αυτή που περιμένει να δει κανείς σε μια thrash συναυλία. Με το που ακούστηκαν οι πρώτες νότες του “Damnation” αυτό που έβλεπες ήταν πωρωμένους μεταλάδες, headbanging, stage diving και mosh pits. Οι Suicidal Angels έπαιξαν ένα καλό set, με κομμάτια από την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά κυρίως, το “Dead Again”, με μία-δύο αποκλίσεις. Το συγκρότημα ήταν πολύ δυνατό επί σκηνής, ενώ το γεγονός ότι έπαιζαν στον τόπο τους, τους έδωσε αυτό το λίγο παραπάνω. Κορυφαία στιγμή της εμφάνισής τους ήταν αναμφισβήτητα το τραγούδι που φύλαξαν για το τέλος. Στο “Apokathilosis” έγινε χαμός, και ο τραγουδιστής της μπάντας, Νίκος Μελισσουργός, αποχώρησε από τη σκηνή με ένα θεαματικό stage diving.
Έχει πλέον φτάσει η ώρα για τους headliners της βραδιάς, και το 7 Sins είχε γεμίσει. Με το που εμφανίστηκαν οι Death Angel επικράτησε πανικός. Εναρκτήριο κομμάτι ήταν το “I Chose The Sky” από τον τελευταίο τους δίσκο, αλλά κανένα album του συγκροτήματος δεν έμεινε εκτός. Ο τραγουδιστής, Mark Osegueda, επικοινωνούσε συνέχεια με το κοινό, ενώ αφιέρωσε το “Mistress Of Pain” στις γυναικείες παρουσίες της συναυλίας. Το κοινό ανταποκρινόταν με αδιάκοπο headbanging σε κάθε ρεφραίν του Mark, σε κάθε riff του lead κιθαρίστα, Rob Cavestany, ενώ υπήρχε ένα πήγαινε-έλα των οπαδών στη σκηνή. Οι ίδιοι οι Death Angel φάνηκαν πραγματικά έκπληκτοι με τη συμμετοχή του κοινού. Είπαν ότι ενώ είχαν ακούσει για τη ζωντάνια των Ελλήνων, δεν το περίμεναν σε τέτοιο βαθμό και σε κάθε ευκαιρία μας ευχαριστούσαν. Ακολούθησαν τραγούδια όπως “Claws In So Deep”, “Seemingly Endless Time”, “Relentless Revolution”, ένα τζαμάρισμα στο “Purgatory” των Iron Maiden, “Veil Of Deception”, “Bored”. Εκείνη τη στιγμή ο Mark έκανε μία αναφορά στον Dio, και ως φόρο τιμής οι Death Angel έπαιξαν το “Heaven And Hell” και το κοινό τραγούδησε πιο δυνατά και από τον τραγουδιστή. “Thrashers” στη συνέχεια, και μετά από πολύ επίμονη απαίτηση του κοινού ακούσαμε και το “Kill As One”, το οποίο μας πέρασε στο encore. Το set των Bay Area thrashers έκλεισε με το “Thrown To The Wolves” ένα τέταρτο μετά τα μεσάνυχτα και η εβδομάδα έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο.
Τι κι αν ήταν Κυριακή και οι περισσότεροι είχαν να πάνε στις δουλείες τους Δευτέρα πρωί; Όλοι όσοι βρέθηκαν σε αυτή τη συναυλία σίγουρα δεν θα μετανιώνουν για τη νύστα της επόμενης μέρας. Τα συγκροτήματα ήταν σε πολύ καλή φόρμα και διάθεση, με τους Death Angel να σαρώνουν. Ο ήχος θα μπορούσε να είναι καλύτερος, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι ελάχιστοι ενοχλήθηκαν. Ο κόσμος απόλαυσε ένα πολύ καλό πρόγραμμα, και το μόνο παράπονο που άκουσα ήταν που δεν παίχτηκε το “The Ultra-Violence”. Αλλά αυτή η λεπτομέρεια δεν μπορεί να αλλάξει την εντύπωση της βραδιάς. Ένα τρελό thrash party!
P.S. Ένα ευχαριστώ και στον Rob Cavestany, για την πένα που μου έδωσε! Είμαι σίγουρη ότι οι τρελαμένοι μεταλλάδες που με τριγύριζαν ζηλεύουν ακόμα!
Suicidal Angels setlist
Damnation
Reborn In Violence
Bleeding Holocaust
Dead Again
Violent Abuse
Beggar Of Scorn
… Lies
Search For Recreation
The Lies Of Resurrection
Final Dawn
Apokathilosis
Death Angel setlist
I Chose The Sky
Evil Priest
Buried Alive
Mistress Of Pain
Claws In So Deep
Seemingly Endless Time
This Hate
Relentless Revolution
Truce
Veil Of Deception
Opponents At Sides
Bored
Heaven And Hell
Thrashers
Kill As One
Lord Of Hate
River Of Rapture
Thrown To The Wolves
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου